Чук, Гек хоёр гэдэг шиг Чука, Чулуунаа хоёр ихэр юм. Ихэр ихэрдээ бүр нэг өндөгнийх гээч. Ёстой л усны дусал мэт хоёр гэхэд болно. Энгийн нэгэн битгий хэл эцэг, эх нь ч ялгахад бэрх нөхөд л дөө. Ямар сайндаа л хөлд ортол нь хоёулангийнх нь бугуйд хоёр өөр өнгийн утас зүүж байх билээ. 

Сургуульд ортол бүх юм нь ижил байж. Сургуульд орохдоо бүх юмаа тус тусдаа болгосон гэдэг. Эцэг, эх нь тэднийг зориуд өөр өөр сургуульд оруулжээ. Нэг өндөгний ихэр болохоор өндөр нам, өргөн нарийн нь ч адил, тэр байтугай ааш зан нь ч төстэй нь мэдээж. Бие бялдраас гадна оюуны чадавхи нь ч ижил байж таарна шүү дээ. Тиймээс сурлагадаа ч хоёулаа тун давгүй байсан юм байх. Ахлах анги хүртлээ хэн хэн нь өөрийгөө ангийнхандаа ихэр гэж хэлээгүй ажээ. Наймдугаар ангид байхдаа нэг удаа “дүрсгүйтсэн”-ээс болж ихэр болох нь баригджээ. Хаврын шалгалтын үе байж л дээ. Чукагийнх физикийн шалгалттай байж. Мань хүн орондоо Чулуунааг оруулчихгүй юу. Яагаад ч юм Чулуунаа физиктээ сайн байснаас тэр гэх. Бага зэрэг хоцорч ороод Чукагийн суудалд суучихаж. Чукатай хамт суудаг Одноо охин хүртэл анзаараагүй байдаг. Ойр зуурын юм яриад шалгалтын даалгавраа хийжээ. Багш нь ч мэдээгүй гэсэн. Аргагүй л дээ. Аав, ээж нь ч анзаарахгүй шахам ихрүүд шүү дээ. 

Шалгалтын материалыг хураангуут яаралттай ажил гарлаа гээд гараад явчихаж. Нэг ширээний анд нь дуу муутай байсан ч ажил гарсан байлгүй дээ гэж бодоод Одноо ч нэг их сонирхсонгүй. Нийлдэг хөвгүүдтэйгээ ч уулзалгүй оджээ. Энэ бол далаад оны сүүлчээр болсон явдал гэдгийг өгүүлэх хэрэгтэй болов уу. Тэр цагт одоогийнх шиг баар сав, караоке байсан биш хажуугийнхаа гуанзанд хэдэн хуушуур яаран барин идчихээд гартал Чукагийн ангийн хэдэн бандитай халз таарчихжээ. Тэд ёстой алмайрна биз. Ангийнх нь Чука хоёр болчихоод зогсож байхад гайхахгүй хэн байх билээ. Тэр хоёрыг нэг хараад, өөрсдийгөө хараад хар, цагаан дуугүй гөлрөөд зогсоцгоочихжээ. Чука гэнэт ам нээж “За, танилцацгаа. Энэ бол миний ихрийн өрөөсөн Чулуунаа” гэжээ. Харамсалтай нь, тэр үед хоёулаа хувцсаа сольчихсон болохоор нэг хөвгүүн “Үгүй, Чука. Чи шалгалтад ороод яаран гараа биз дээ?” гэжээ. Ингээд хамаг үнэнээ хэлэхээс өөр аргагүй болсон байна. Гуанзандаа эргэж ороод ангийнхандаа бүх үнэнийг хэлжээ. Тэд итгэж ядан сонссон ч эрхбиш нэг ангид зургаан жил суусан учраас шал өөр хувцастай найзаа ялгахтайгаа болсон байлаа. Тэгээд сайхан танилцахаар барахгүй, Чукагийн ангийнхантай хамт Хүүхдийн паркаар зугаалах болсон байна. Ангийнхан нь цагийн дараа паркийн үүдэнд уулзахаар тохирсон тул тэр хүртэл цаг нөхцөөгөөд очих болсон аж. Цаг ч болдгоороо болж, найзууд ингэж тохирсон байна. “Бид холоос харж байя. Чулуунаа эхлээд оч. Дараа нь бид хамтдаа очицгооё” гэжээ. Бүх юм болдгоороо болжээ. Чулуунаа түрүүлж очоод ангийнхантай нь энэ тэрийг ярилцан зогсож байтал нөгөөдүүл иржээ. Энэ үеэс ангийнхан нь жинхэнэ шокод орно биз. Ангийнхантайгаа ирж яваа Чука руу нэг, хажууд зогсох “Чука” руу нэг хараад мэлрээд байцгаажээ. Хэн нь ч юу ч хэлээгүйг бодоход ёстой л “паник”-аасаа гараагүй биз. 

 

 

Тэд ирээд “За, хоёр Чукагийн учрыг олцгоо” гээд бөөн инээдэм болсон гэдэг.  Чукатай хамт суудаг Одноо хүртэл “Үгүй ээ. Ямар хачин юм бэ?” гээд байн байн хараад байсан гэнэ билээ. Тэгж, тэгж хоёр Чукагийнхаа учрыг нэг юм олоод хамтдаа сайхан зугаалж, наадсан байна. Чулуунаа ч тэдэнд, тэд ч Чулуунаад таалагджээ. Үүнээс хойш үргэлж ирж байгаарай гээд Чукагийн ангийнхан сүйд гэнэ. Нэгэнт ийм болсноос Чулуунаагийн ангийнхантай Чука танилцах болов. Цагаандаа гарах хэрэг учирчээ гэсэн үг юм уу даа. Нэг өдөр Чулуунаагийн ангийнхан кино үзэхээр болж, цаг болзсон байна. Бага зэрэг хоцрох хэрэгтэй байв. Хоёулаа очоод, Чулуунаа холоос хараад Чука очжээ. Чулуунаатай хамт суудаг Чимгээ охин уурлаад сүйд гэнэ. “Чи муу дандаа юмнаас хоцорч байх юм. Үхсэнээ хийдэг байна аа. Тэгж яривал танайх хамгийн ойрхон нь биз дээ? Хамгийн түрүүнд чи л ирэх ёстой ш дээ. Чавганц царайлаад хамаг хог новштойгоо ноцолдсоор байгаад хоцорсон биз, чи” гээд ширэв татжээ. Чука тэгэхээс тэг гэж “Чи тэр Чулуунаагаа загнахгүй юу. Мөрөөрөө байсан хүн загнаад байхдаа яахав” гэчихэж. “Битгий солиороод бай. Мал минь, чамд л хэлж байна” гэсэн гэдэг. Чука сэмхэн Чулуунааг даллажээ. Тэр ч ирж явж. Ангийнхан нь ч шуугилдаад явчихаж. Хүүш ээ, юу болоод байна аа? Чулуунаа гэж үү? гээд Чука руу харц шидэцгээжээ. “Та нарын загнах ёстой хүн ирж явна даа” гээд Чука инээмсэглэжээ. Ангийнхан нь ёстой жинхнээсээ шоконд ороод, хий дэмий л “Ийм юм бас байдгаа” гэцгээжээ. 

Чулуунаа ч ирээд Чука руу харан “Ах энд юу хийж яваа юм бэ?” гэхэд “Чамайг хоцорч ирнэ гэдгийг хэлэх гэж ирээд энэ охинд зад загнууллаа” хэмээсэн байна. Ингээд мөн л сайхан танилцацгаан киногоо ч үзээд жаал зугаалаад тарцгаажээ. Чулуунаагийн ангийнхан “Чи ихэр гэдгээ бидэнд яагаад хэлээгүй юм бэ?” гээд байн байн шалаад байсан гэнэ билээ. Ингээд хэн хэн нь хоёр биенийхээ хамт олонтой сайхан танилцсан байна. Гэхдээ л ялгах хүртлээ их л удсан гэнэ билээ. Нэгэнт ахлах ангид орсон, тэгээд ч шилжилтийн насанд очсон болохоор багагүй адал явдал тэр хоёрт тохиолдох болсон байна. Арга ч үгүй шүү дээ. Хар нялхаасаа бие биеэсээ алхам ч холдоогүй хоёрын бүхий л үйлдэл, үг яриа ижил байлгүй яах вэ. Бүхнийг хамт хийнэ, бүхнийг хамт иднэ гээд юу эс мундах билээ. Бас нэг хөгжилтэй юм ярихгүй бол болохгүй нь ээ. Чука параллель ангийнхаа Чимгээ гэх охинтой дотно сайхан үерхдэг байж л дээ. Анхны хайр нь байж. Тэврэлдэх, үнсэлцэх энүүхэнд байсан юм байх. Дашрамд өгүүлэхэд, зохиолын маань хоёр баатар зүгээр ч нэг ихэр биш бурхнаас заяасан гэмээр биерхүү, царайлаг хөвгүүд байж. Нэг өдөр мөн л сахилгагүйтэх санаа төржээ. Чи Чимгээгийнд очоод дуудаад гаргаад ир. Тэгээд тэврээд жаал ярь, үнссэн ч болно гэжээ. 

Бас л бүх юм ёсоороо өрнөжээ. Коридорт нь Чимгээг мөрөөр нь тэвэрч ярьж байгаад гэнэт үнсэж орхиж. Нөгөөх нь ч мэдэхгүй учраас яаж хорих билээ. Яг тэгээд зогсож байтал нь Чука гараад ирэхгүй юу. Халз тулж ирчихээд “Өө, та хоёр танил байсан юм уу? Тэгвэл би явъя даа. Чимгээ, чи үүнийгээ надад хэлэхгүй яасан юм бэ? Миний ахтай найзыг чинь мэдсэн бол би чамтай юу гэж үерхэх юм” гэчихэж. Цаадахынх нь хацар, нүүр час улайснаа хоёуланг нь баахан харж байгаад гэртээ гүйгээд орчихож. Хичнээн дуудаад ч гарч ирээгүй байна. Маргааш нь хичээл дээрээ очоод түүнтэй уулзах гэсэн ч нүүр өгөөгүй байдаг. Ингээд бөөн хэрэг дэгдэхгүй юу. Хоёр ихэр ярилцаад хоёулаа гэрт нь очихоор болжээ. Хаалгыг нь тогшвол Чимгээгийн эгч хаалгаа тайлснаа хараад хөшчихөж. Дүүгийнх нь үерхдэг банди хоёр болчихоор гайхна биз дээ. “Эгч ээ, бид хоёр Чимгээтэй уулзах гэсэн юм” гэвэл оруулсан байна. Чимгээгийн аав, ээж хоёр ч байжээ. Охиныхоо үерхдэг хүү хоёр болчихсоныг хараад бүр ч ихээр гайхжээ. Чимгээ өрөөнөөсөө гарч ирэхгүй байж. Болсон явдлаа хагас хугас яриад уучлал гуйхаар ирсэнээ хэлсэнд ээж, эгч хоёр нь нэг юм арайхийж Чимгээг өрөөнөөс нь гаргаж иржээ. Хоёул нүглээ “наминчилсан”-д сая нэг юм уучилжээ. Хоёр хөөрхөн залуу харсан эгч нь тэднийг эвлэрэхэд их туслажээ. Харин дахиад сахилгагүйтэхгүй байх ам өчгийг аав, ээж хоёр нь авснаар нэг юм бүгд наашилсан гэнэ билээ. Тэднийд хоол, цай болоод сайхан танилцацгаасан байна. Яваандаа Чука, Чимгээ хоёр гэрлэсэн бөгөөд одоо болтол тэр түүхээ ярьцгаан бөөн инээд хөөр болдог гэсэн шүү. Энэ зэргийн юм ч олон тохиолгүй яахав. Тэр бүхнийг өгүүлж барах биш. 

Наймдугаар анги төгссөн зун тэднийх Шадивлингийн зусланд гарчээ. Мань хоёр спорт тоглоомд сайн учраас сагсны талбай, теннисний ширээнээс салах биш. Үеийнхэнтэйгээ өдрийг зугаатай өнгөрөөдөг байж л дээ. Тэр үед хажуухантай нь байдаг айлын Цэцэгмаа гэдэг нэлээд аальгүй, хөнгөмсөг охин тэр хоёрын анхаарлыг татах болжээ. Бие хаа, царай зүс аятайхан тэр охин тэр хоёрын хэнийг нь сонирхоод байгаа нь мэдэгдэхгүй ч хоёулантай нь “гал”  харьцдаг байжээ. Нэг өдөр мань хоёр ийн ярилцсан байна. “Хоёулаа энэ охиныг янзалъя. Тэгэхийн тулд жимсэнд дагуулж явъя” хэмээн тохирчээ. Түүнийгээ хэлбэл мань охин ч зөвшөөрчээ. “Би найзаа дагуулах уу?” ч гээгүй байна. Ням гаригийн өглөө болзсон газраа уулзаад дэлгүүрээс идэж, уух юм аваад гараад өгчээ. Гүзээлзгэнэ ид болсон гэж дуулсан учраас Гүнтийн тийшээ явжээ. Явсаар байгаад жимстэй газар очсон байна. Мэдээж, эхлээд жимсээ түүсэн болж таарна. Яагаад түүсэн болж гэвэл тэр хоёрын зорилго өөр билээ. Нөмгөн даашинзтай, галзуу Цэцэгээ тэр хоёртой элдвийг ярин жимс түүхийн зэрэгцээ үе үе тас тас хөхрөх нь эгдүүтэй. Хажуу хавьд нь хүн амьтан үгүйд зориг орсон хоёр сэм дохилцоод өдрийн цай уух болжээ. Цайгаа уух хооронд Чука Цэцэгээг тэврээд авчээ. Яагаад ч юм тэр хорьсонгүй. Тэгэхээр нь давраад үнссэн байна. Мөн л дуугарсангүй. Хажуугаар нь Чулуунаа ч ороод, энд тэндээс нь үнсэж гарчээ. Хоёр хөвгүүнд баригдсан Цэцэгмаа яах учраа олохгүй байтал ухаанаа тавьсан ихрүүд түүнийг тайчсан байлаа. Тайчиж ядах ч юу байхав. Даашинзыг нь сугалаад хаячихгүй юу. Түрүүлж гарснаараа Чулуунаа нь ахархдаг байж. 

Ихрүүд ер нь тэгдэг ш дээ. Ийм юманд мэдээж ах нь түрүүлэлгүй яахав. Нэг л мэдэхэд өмдөө өвдгөө хүртэл шувталсан Чулуунаа охины дээр гарсан байлаа. Анхных болохоор байгалийн зөнгөөрөө болжээ. Цэцэгмаа тэр хоёрыг бодвол “юм” үзсэн нэгэн болохоор нэг их тоосонгүй. Тэгээд ч тэр үеийнхэн харьцангуй даруу байсан тул сексийн үеийн элдэв араншин гаргахгүй л дээ. Удаа нь мэдээж Чука оров. Ингээд хоёр ихэр “зандан” насаа хээр орхиод эр хүн болцгоожээ. “Эр хүний жаргал эзгүй хээр” гэж зүгээр ч нэг хэлээгүй байх аа. Анхны “юм” үзсэн эрчүүд ямар ханаж цадах биш. Цэцэгмааг ээлжлэн цохисоор үд нэлээд хэвийлгэжээ. Ингээд хоосон харилтай биш, Цэцэгмаагийн савыг юу ч гэсэн эхлээд дүүргэжээ. Төдөлгүй гурвуулаа нийлж ихрүүдийн савыг дүүргээд, “гоё” юмаа дахин нэг хийцгээж аваад гэрийн зүг явцгаажээ. Цэцэгмаа угийн нүүрэмгий болохоор тэр хоёроос нэг их ичсэнгүй. Тэгээд ч 10 дугаар ангиа төгсөөд УБДС-д хуваарь авчихсан болохоор тэр хоёрын дэргэд эгч байлгүй яахав. 

Хоёр пацаанаар харин ч тоглоом тохуу хийсээр явсан гэх. Тийнхүү цайрч, сайхан танилцсаных тэр зуныг сайхан өнгөрөөжээ. Хааяа хамтдаа сексдсээр урт зуныг үдсэн нь тодорхой. Нэг ёсондоо тэр хоёрын сексийн анхны багш нь Цэцэгмаа болжээ. Сонирхолтой нь, тэр гурав илэн далангуй ярьдаг байж. Юугаа ч нуухгүй гэсэн үг шүү дээ. Нэг удаа Цэцэгмаа ийн ярьжээ. “Би найз хөвгүүнтэй. Тэр надаас хоёр ах. Их сургуульд сурдаг юм. Хөдөөнийх болохоор амралтаараа харьсан. Намар ирэхээр нь гэрлэх байх. Би бараг жирэмсэн байх. Харихынх нь өмнө хэд хоног хамт байсан юм. Та хоёрыг зүгээр сонирхсон юм шүү. Ихэр тэгээд ийм хөөрхөн хөвгүүд сонин санагдаад бас энд уйтгартай юм. Та нартай танилцаж, тоглодог болсноос хойш сайхан байна” гэжээ. 

Мань хоёрын ч сэтгэл амраад явчихаж. Тэр хоёр ч хамаг үнэнээ хэлжээ. Чука “Би найз охинтой. Арваа төгсөөд суух байх. Чулуунаа л найз охин байхгүй. Түүнийг хэд хэдэн охин сонирхдог ч манай хүн тоодоггүй юм” гэх зэргээр ярьцгаажээ. Заримдаа Чука Чимгээтэйгээ уулзахаар өөр зуслан руу ганцаараа явдаг байжээ. Ихэнхдээ хамт явдаг ч хааяа тэгэх нь мэдээж л дээ. Тэр үеийг харин Чулуунаа ашиглаад “эзгүйчилдэг” байсныг хэлэх хэрэгтэй болов уу. Мань хоёр нэг иймэрхүү марзан амьдралаар амьдарч явсаар 10 дугаар ангиа ч төгсчээ. Хоёулаа Политехникийн дээд сургуульд элссэн байна. Чимгээ гадаадын дээд сургуульд тэнцээд Эрхүүгийн хэлний бэлтгэлд оджээ. Өвөл, зуны амралтаас бусад үед ирэхгүй гэсэн үг. Тиймээс мань хоёр хичээлийн жилийг хамт өнгөрөөх нь ойлгомжтой ш дээ. Амьдралын зам урт бас ээдрээтэй гэдэг. Энэ хооронд Чулуунаа Анагаахын дээдийн нэг хөөрхөн охинтой дотносчээ. Ёстой л анхны хайр ирсэн бололтой. Гэвч тусдаа гараагүйгээс үргэлж хамт байж таарна. Нэгэнт л бэлгийн амьдралд хөл тавьчихсан тул үе үе хүүхэндэх хэрэг гарч таарна. Тэгэх тоолонд дандаа хоёулаа байжээ. Ихэр хүмүүс биенээсээ ичихгүй нь тодорхой. Ухаан орохоосоо л бүхнийгээ хувааж сурсан хоёр тэгэлгүй ч яах билээ дээ. Ер нь тусдаа гарч, өрх толгойлох хүртлээ хүүхэн хуваасан гэдэг юм. Санаа нийлдэг болохоор тэгдэг байсан биз. Тэгээд ч тэр нь амар байсан байх. Чукагийн найз охиноос үргэлж захиа ирдэг болохоор хичээлдээ санаа амар явдаг байв. Бараг өнжөөд л нэг захиа ирнэ.

Хэн хэнийхээ захиаг аваад л зөрөөд бичдэг болохоор тэгэхээс ч яахав. Тиймээс тэр хоёр нэг ёсондоо үргэлж хамт байгаа мэт жаргалтай байжээ. 

Чулуунаа шинэ хайрандаа нялхраад хичээл тарав уу, үгүй юу Анагаахын дээд рүү явдаг зуршилтай болжээ. Тиймээс тэр ч ганцаардахын зовлонгүй байсан гэхэд болно. Үргэлж хамт байдаг хоёр амьдралын эрхээр бага ч болов биенээсээ тусдаа байдаг болоод иржээ. Ихэр гээд насан туршдаа хамт байхгүй нь мэдээж л дээ. Чулуунаа сургуулийнхаа цэнгээнт бүжгийн хамтлагт явдаг болов. Полийн дээд цэнгээнт бүжгээрээ тэр үеийн их, дээд сургууль дотроо нэлээн дээгүүрт ордог байж. Анагаахын дээдтэй л аваргын төлөө үздэг байсан гэхэд болно. Оюутны амралтаар их, дээд сургуулиудын дунд цэнгээнт бүжгийн аварга шалгаруулах тэмцээнтэй болохоор бэлтгэл сургууль ч чанартай байлаа. Тэднийх заримдаа бэлтгэлээ Ленин клубын зааланд хийдэг болжээ. Багш нь гэрээ хийсэн юм байх. Чулуунаа нэг өдөр гэртээ их л баяр хөөр болсон амьтан иржээ. Орж ирэнгүүтээ л “Хөөе, Чуук. Ёстой сонин юм боллоо. Орос охинтой танилцлаа. Ольга гэдэг юм. Ленин клубт бүжгийн дугуйлан хичээллэдэг юм байна. Голдуу орос хүүхнүүд, охид байх юм. Багш биднийг тэдэнтэй парла гээд холбочихсон. Ёстой хөөрхөн охид байна. Хоёулаа орос охид найрах уу?” гэжээ.

Хичээлээ харсан болж хэвтсэн Чука ч өндийгөөд иржээ. Аргагүй ш дээ. Бэлгийн амьдралд хөл тавьчихсан идэр залуус тэснэ, тэснэ гэхэд яаж тэсэх билээ.  Тэгээд ч охид ярихаар өндөлзөх байтугай босоод гүйхээр нас шүү дээ. “Чи үнэн хэлж байна уу? Ямар охид байна? Бидний үеийнх юм уу?” гээд л асуултаар булсан байна. Чулуунаа асуултад нь бүрэн хариулаад “Зөвхөн хагас, бүтэн сайнд л тэнд хичээллэдэг. Маргааш бүтэн сайн болохоор хоёр хичээлтэй. Өглөө 10.00 цагаас өдөр 15.00 цагаас хичээл орно. Хамт явъя. Биеийн тамирын хувцастай байхад л болно” гэжээ. Ингээд бэлтгэж эхэлжээ. Аминдаа л ганц гоёоны шахуу хувцас, пүүзээ зэхээд авчээ. Маргааш нь ихрүүд Ленин клубын бүжгийн дугуйланг зорив.

- Би сайн бүжиглэж чадахгүй ш дээ.

- Тэр хамаагүй. Тэнд чинь чаддаггүй хүмүүс очоод сурдаг байхгүй юу. Орос охид их нүүрэмгий юм билээ. Чамд бүжиг заана гээд булаацалдана даа. 

- Оросоор сайн ойлгодог ч яг орос хүнтэй ярьж үзээгүй ш дээ.

- Яг өөрт тулахаар болдог юм байна лээ. Ольга бид хоёр ойлголцохоор барахгүй зөндөө их ярьсан ш дээ хэмээн ярилцсаар яваад хүрээд иржээ. Оросууд цаг арай илүү барьдаг болохоороо бараг цуглачихаж. Зарим нь бүр бүжгийн бэлтгэлээ эхэлжээ. Монголчууд нь хараахан цуглаагүй байлаа. Энэ ч сайн болов гэхэд хилсдэхгүй. Бэлтгэлийн хувцсаа өмсчихөөд сууж байсан тэр хоёр дээр Ольга нэг охинтой хүрээд иржээ. Тэгснээ гэнэт алмайрч орхижээ. Харваас юу гэхээ мэдэхгүй байгаа нь илт. Чука тэр хоёрыг ээлжлэн харах ажээ. Түүнийг удаан зовоохыг хүссэнгүй. Чулуунаа босоод “Доброе утро, это мой брат Чулуун” хэмээгээд түүн рүү харжээ. Сая л учрыг олсон Ольга дагуулж ирсэн охиноо Сафина хэмээн танилцуулаад хамт бэлтгэл хийхээр босоцгоожээ. Чука гэнэт зориг ороод явчихаж. Нэгэнт л ийм хөөрхөн охинтой бүжиглэх болсноо алдахгүй гэж бодсон уу, барагтайхан бүжиглэдгээ хэлээд босчээ. Ярианаас нь үзвэл, үзвэл ч гэж дээ ойлгоход “Санаа зоволтгүй ээ. Чуук, чи чадна аа. Сурдаг юм” гээд хөтлөн одсон байна. Сафина үнэхээр хөөрхөн охин байлаа. Өндөр зэгзгэр биетэй, сэргэр хөхтэй, тонтгордуу өгзөгтэй, ихэд уян налархай биетэй ажгуу. Шав шар толгой, цэнхэр нүдтэй, сайхан ааштай, үргэлж инээмсэглэж байдаг Сафинатай бүжиглэхэд сайхнаас гадна сэрэл хөдлөм аж. Үе үе “юм” нь босчих гээд зовооно. Гэвч анхаарлаа сарниулан бүжсээр байв. Чулуунаа руу харц илгээвэл тэр нь Ольгатайгаа бараг тас тэврэлдчихсэн, их л жаргалтай байгаа бололтой инээмсэглэн явна.

 

Ингээд тэд сайхан танилцаж, нүүр хагарчээ. Санаа зовох юмгүй оросоор ярьцгааж байв. Сафинагийн хэлсэн үг Чукад их урам өгчээ. “Чи оросоор их сайн ярих юм. Бид англи хэл олон жил үзсэн мөртлөө одоо ч ярьж чаддаггүй ш дээ” гэжээ. Ингээд тэд дотноссоор байлаа. Нэг өдөр жинхэнэ баярт юм тохиолоо. Маргааш нь Ольгагийн төрсөн өдөр гэнэ. Сафинатай тэмдэглэнэ. Та хоёрыг баяртаа урьж байна хэмээжээ. Үгийн далимаас үзэхэд тэр баярт нь тэр дөрвөөс өөр хүн оролцохгүй бололтой. Ихрүүд орос охидод таалагдсан нь илт. Сафина Чукаг бүр сугадаж, тэврээд тавихгүй болжээ. Мань хоёр бэлэг дурсгалын дэлгүүрээс бага сага юм аваад Сансрын туннель дээр зогсож байлаа. Ольга, Сафина хоёр ч ирэв. Тэд хажуугийнх нь байранд амьдардаг ажээ. Дөрөвдүгээр давхарт гурван өрөө байранд их л тохилог суудаг юм байна. Мэргэжилтний охид болох нь тодорхой. Аав, ээж нь ч, өөр хэн ч ирэхгүй гэнэ. Ольга тэр хоёр байдгаараа гоёжээ. Ширээ ч бэлэн. Нууцыг өгүүлэхэд яс юман дээр Ольгагийн төрсөн өдөр биш агаад тэд зүгээр л “бардак”-лахаар зохион байгуулсан ажээ. Түүнээс биш төрсөн өдөр байсан бол аав, ээж нь байлгүй яахав. Ширээ нүд халтирам тансаг байв. Тэр үед байж болох бүхнийг өржээ. Борщ, шарсан загас, тахиа, элдэв салат гээд л... Тэр хоёр хоёуланд нь шаазан морь бэлэглэсэн нь ихэд таалагдав бололтой тэврээд дэвхэцгээнэ. Идэж, ууж гарлаа. Хундага тогтоов. Түлэнхий амттай архинаас хундагаар нэг нэг татав. Араас нь вино, пиво сөгнөөстэй баяр сайхан эхэллээ. 

Төдөлгүй хөгжим тавиад бүжицгээв. Тас тэврэлдээд бүжлээ. Үе үе дарс шимээд бүжих тул халаад зориг ч ороод иржээ. Нэг мэдсэн чинь Ольга, Чулуунаа хоёр байдаггүй. Гэнэт нөгөө өрөөнөөс Ольга орилох шиг болов. Чука гацаж орхижээ. Үүнийг анзаарсан Сафина түүнийг бараг чирээд голын өрөөнд орлоо. Хэдийдээ ч амждаг юм, аль эрт ор засаж бэлдсэн бололтой. Санаачлагыг Сафина авчээ. Тэр мэдээж өөртөө итгэлтэй байлаа. Чукаг их л зоримог тайчих аж. Чука ч оронд оров. Азарга нь аль хэдийнэ гантайтал босчээ. Сафина ч тайчаад уран биеэ гайхуулан мурилзсаар өвөрт нь ороод ирэв. Чука шууд л мордож орхилоо. Орос охиноос хулмас бага зэрэг ханхлахыг эс тооцвол ухаан балартам байв. Дээрээс нь дараад уруул амыг нь озон, хоёр хөлийг нь тэлсхийгээд юмаа чинээнд нь тултал зоохуй Сафина “Оох” гээд хамаг байдгаараа тийчлэн, холбилзон хөдлөсөөр угтав. Бөгс, бөөрнийх нь хүчирхэгийг хэлэх юм биш. Орон дээрээс аваад чулуудах нь уу гэлтэй. Чука ч биеэ эрчлээд цохиж гарчээ. Сафина ийм ажилд Чукагаас хамаагүй сурмаг нь илт. Хоёр урт хөлөөрөө ууцаар нь ороогоод займчина. Үе үе гиншээд, хумсаараа нурууг нь маажих юм уу хааяа энд тэнд нь шигтгэн аяглах ажээ. Хэлээ булталзуулан аманд нь хийхийн сайхныг Чука амьдралдаа анх үзсэн гэхэд болно. 

Үнэнийг хэлэхэд Чука ёстой зөнгөөрөө цохиж байлаа. Сафина харин шал өөр байсныг хэлэх хэрэгтэй. Бэлгийн ажил хийхдээ эмэгтэй хүн ингэж янз бүрээр хөдөлдгийг тэр төсөөлөө ч үгүй билээ. Төдөлгүй Сафина түүнийг тас тэврээд, базаж, хазах нь холгүй болов. Тэгснээ нэг сайн нумраад мөн л “Оох” гээд сулбасхийхийн зэрэгцээ Чука ч гуд, гудхийтэл асгаж орхилоо. Түүнийг тавингуут Сафина нэгэн нарийхан хоолойтой, шахдаг юм аваад годхийн гарч одов. Төдөлгүй орж ирээд угаалга хийснээ хэлэв. Орос охид мань хоёрыг бодвол ихэд туршлагатай бололтой. Одоо бодоход жирэмслэхээс сэргийлсэн байх. Жаал хэвтэж байтал нөгөө өрөөнд Ольгагийн орилох давтагджээ. Яг энэ үед Сафина түүний хуухнаг сэлтээр оролдон байлаа. Бараг Сафина түүнийг ноолох ажээ. Цэл залуугийн хэрэг юу билээ, “болдоггүй бор” нь босоод ирлээ. Сафина гэнэт дөрвөн хөллөөд доошоо харжээ. Тэгээд араас хий гэж байгаа бололтой дохижээ. Араас нь углаад цохиж гарав. Бас л амьдралдаа анх үзсэн гэхэд болно. Сафина түүний хоёр гарыг цээжиндээ авчран хөхөө бариулах ажээ. 

Түүнийг нь барьж, базлан цохилоо. Явцын дунд бүр давраад салтаа саамаа ч илүүлэв. Гэнэт уруул, хэлийг нь үнсмээр санагдсанд юмаа сугалан түүнийг дээш харуулан цохиод тавьжээ. Энэчлэн наадаж, идэж уусаар орой болсон тул тэр хоёр гэрийн зүг гарчээ. Аав, ээждээ хэлээгүй болохоор харихаас аргагүй байв. Тэр үеийнхэн тийм л дуулгавартай байсан юм даа. Замдаа хэн хэнийхээ хэрхэн цохилцсоныг ярьсаар харьсан бөгөөд энэ явдал ирэх зун хүртэл үргэлжилсэн билээ. Мань хоёр орос хэлэндээ ч лут болжээ. Амралтаараа ирсэн Чимгээ түүнийг нь гайхаж байсан гээд бод доо. Хоёр ихэр хайртай охидоосоо гадна хоёр хөөрхөн орос охинтой зугаацсаар хорвоогийн явдалтай танилцсан түүх ийм юм. Одоо тэд тавь гарсан эрчүүд бөгөөд тус тусын амьдралаар сайхан аж төрж буйг нь ч дурдах хэрэгтэй байх. Чука, Чулуунаа хоёрын “ичимдэг”-ийн амьдралын зах зухаас л хүргэсэн бөлгөө.  

Г.Мөнх