“Тунгаа наашаа суу. Чиний мєнгийг чинь би өнөөдөр өгөх ёстой байх аа. Хоёулаа өдрийн цай ууя. Чи зууш бэлд” гэж Бат-Эрдэнэ өгvvлэв. 40 орчим насны энэ эрийн эхнэр Солонгост ажилладаг тул тvvнд гэрийн үйлчлэгч хэрэгтэй болсон юмсанж.
Тэгээд Тунгалаг гэдэг оюутан охиныг гэрийн vйлчлэгчээр авчээ. Тунгалаг хөргөгчнөөс хиам, ногоо гарган амтат зууш бэлтгэлээ. Ширээн дээр янз бvрийн юм өрөөстэй. Гэрийн эзэн дөрвөлжин шилтэй виски гаргаж ирээд хоёр болор хундаганд дүүргэв. Тэгээд тэр “Би чамайг эртнээс бодож байсан. Миний бодсон тэр бvсгvй бол чи мөн. Ахыгаа уучлаарай. Чамтай ний нуугvй яръя гэж бодсон юм” гэж хэлээд Бат-Эрдэнэ ширээн дээр хэтэвчтэй мөнгөө гаргаж тавилаа. Барууны өнгөт дарсыг хоёул хөнтрөн, жvнзийг ширээн дээр тавихад дахин виски дvvргэлээ. Оюутан цагийн дурсамжаа мань эр хуучлахад Тунгалаг бодол болон анхааралтай чагнан суув.
Дараа нь Бат-Эрдэнэ Тунгалагийн гараас хєтлєн зєєлєн буйдан дээр зэрэгцэн суулаа. Тэрбээр залуу насаа дурсая гэж vнэхээр бодсон, хоёрт гэвэл эхнэрээсээ уйдах болсноо ний нуугvй хэллээ. Дэлгээтэй том толинд задгай хархан vстэй, дорнын гоо бvсгvй ийм юмсан уу гэмээр царайлаг хvvхний дvрс гэрэлтэнэ. Энэ бол Тунгалаг єєрийгєє харж буй нь байлаа. Махлаг зузаан, бас чиг сvрлэг сайхан эр хажууд нь сууж, тvvнийг ширтэнэ.
Ингээд Бат-Эрдэнэ хvдэр бадриун гараараа турьхан бvсгvйг тэврэн өөр рvvгээ татаж илбэн таалж янаглахуйн эрдмийг vзvvлэв. Амрагийн явдалд насаараа дадлагажиж, мэргэшсэн Бат-Эрдэнэ залуу бvсгvйтэй загас наадуулах боломжийг алдахгvй гэсэн мэт ахин дахин загас наадуулсаар Тунгааг хоёронтоо сайхан болгож өгөөд босов.Тvvний хvнд лагс биеийг эсэргvvцэн босох тэнхэл Тунгалагт байсангvй. Нөгөөтэйгvvр ахимаг насны эрчvvдтэй энгэр зєрvvлж, хуял тачаалаа тайлж vзээгvй Тунгалагт бас чиг амттай, гоё байсан юмсанж.
Оюутан бvсгvйг явах болоход Бат-Эрдэнэ “Энийг чамд зориулсан юм” гээд том гялгар ууттай зvйл өгч, дугтуйтай мөнгө гарт нь бариулаад эцэг нь охиноо vнсэх мэт духан дээр нь vнслээ. Тэгээд тэр бvсгvйг гаргаж өгч таксинд суулгаад гар даллан хоцорлоо. Тунгалаг оюутныхаа байр луу очих замдаа дугтуйг нээвэл цоо шинэхэн арван долларын дэвсгэрт хорь гаруй ширхэг хийснийг vзээд яаран далд хийв. Тэгээд тасагтаа орж ирээд ууттай зvйлийг задлахад чихэр жимс шоколад тэргvvтэн элдэв янзын амттан алаглаж, чамин хайрцагтай сvрчиг, нэг шил виски хийсэн байлаа. Тасгийнх нь охид баярлан, бөөн хөөр болов. Энэ vед Тунгалагийн дурлалт залуу Батхvv ч орж ирлээ. Удаж төдөлгvй тэр хоёр ариун цэврийн хэрэгсэл, алчуур савангаа аваад усанд орохоор гарав.
“Найз нь өнөөдөр цалингаа авсан. Санасныг бодоход баяжиж орхисон шvv” гэж Тунгалагийг хэлэхэд Батхvv “Хэдийг авав” гэж асуув. “Барагцаалбал зуу гаруй ногоон” гэхэд Батхvvгийн нvд сэргэж “Чи гуравхан хоног ажиллачихаад ийм их мєнгє авдаг чинь юу гэсэн vг вэ. Арай чи тэр хєгшин хар юманд биеэ vнэлсэн юм биш биз” гэж уурлав. Хариуд нь Тунгалаг “Эцсийн эцэст биеэ vнэлдэггvй хэн байгаа юм бэ. Яадгийм би биеэ vнэлсэн. Бид нар шиг ядуу оюутнууд ингэж л гол зогоохгvй бол өөр яах ёстой юм бэ. Чадалтай юм бол чи мөнгө олж ирээд намайг тэжээ л дээ” гэхэд Батхvv аймшигтайгаар уурлаж Тунгалагийг цохиж унагаад нvдэж гарав. Тvvнийг нvдэх чимээнээр Тунгалагийн найз хоёр оюутан бvсгvй орж ирэв. Батхvv болсон явдлыг тэдэнд хэлтэл цаад хоёр нь “Яадгийм. Чам шиг хоосон юманд биеэ тушааснаас мөнгөтэй хvнд тушаасан нь хавьгvй дээр. Тэгж ярих юм бол манай оюутнууд дунд биеэ vнэлдэггvй охин тун цєєн шvv. Тэгэхээр чи тэр ариун хайр дурлалтайгаа зах зээлийн хvйтэн нугачаанд бэдрэх л болж дээ. Цөхрөнө дөө, цөхрөнө” гэж даапаалжээ. Батхvv Тунгалагийг аргадах санаатай “Тунгаа минь. Чи биеэ vнэлэхгvй тэвчиж байгаад сургуулиа төгсчих. Тэгсэн цагт чи бидний хэн хэн нь ажил төрөлтэй болж амьдрал цэцэглэнэ шvv дээ” гэхэд цаад хоёр нь “Өө, за за. Сургуулиа төгссөн оюутны амьдрал цэцэглэдэг болж байна уу. Энэ чинь одоо хэдэн он бэ. Арай 2050 он биш биз. Ноднин жил манай сургуулийг төгссөн хэд хэдэн бvсгvйд ажил тєрєл ч олдохгvй, эрчvvдийг царайчлаад явж л байна. Тэр засаг төр чинь биднийг төгсөхөд ажлын байр гаргаад өгөх юм биз дээ. Тэгэхээр чи ариун хайр дурлалд итгэх vv, төр засагт итгэх vv. Аль аль нь итгэлгvй болсон цаг. Одоо эндээс гар, тэр өрөөндөө очиж төр засагтаа залбир” гээд Батхvvг хөөж гаргажээ.
Маргааш өглөө нь Тунгалаг Бат-Эрдэнийг ажилдаа явахаас нь өмнө гэрт нь очиж “Хонгор минь би чамд хайртай. Алив vнсье. Би чамд их баярласан шvv” гээд тvvний зангиаг тайлж, цамцны товчийг нь мултлав. Бат-Эрдэнэ бvсгvйгээс хорь гаруй насаар ах гэхэд онцын ялгаагvй мэт. Тэрбээр хvvхний цамцыг дээш сөхөж орон дээр очиж суугаад Тунгалагийг өөр лvvгээ татан яг өмнөө авчрав. Тэгээд хvvхний бvсэлхийнээс доошхи бvхнийг шувт татан тайлж, умдагийг нь алгаараа илэхэд Тунгалаг чангаар янцаглав. Тэрбээр Бат-Эрдэнийн хүзүүгээр тэвэрч байснаа өмнө нь хvvхэд шиг номхон зогсож нvдээ анин мансуурав. Бат-Эрдэнэ бvсгvйн гуя хас єгзгийг илж бие махбодийн зөн сэрлийг улам ихээр єдєєв. Ингээд мань хоёр хvн төрлөхтний явалдахуйн гайхамшгийг бурхан мэт ариунаар vйлдээд дахин уулзахын ерєєл талбин тvр хагацав.
Vvнээс гурав хоногийн дараа өглөө эрт оюутны байрны гадаа гоёмсог жийп ирж зогсоход Тунгалаг тасгийнхаа хоёр охиноор туслуулан гурван том цvнхтэй юм барьсаар гарч ирлээ. Тэрбээр Бат-Эрдэнийн гэрт амьдрахаар болсон нь энэ юмсанж. Энэ vед тvvнийг Батхvv харж зогссон бөгөөд тэрбээр “Ариун нандин хайр минь ингээд алга боллоо. Би яасан муу цаг vед төрсөн хvн бэ. Хорин жилийн дараа ч юмуу, эсвэл хорин жилийн өмнө ч юмуу Тунгаатайгаа учирсан бол аштай юу даа” гэсэн шуу юм боджээ.
