Одоогоос нэлээн хэдэн жилийн өмнө 20-хон настай царайлаг бүсгүй “Сприптиз блюз” жүжигт тоглож, нүцгэн “патиараа” татуулсан нь үзэгчдийн “харж дадсан” даруухан бүсгүйн хувьд тэсрэлт болсон юм. Энэ бол жүжигчин Р.Анхням байлаа. СУИС-ийг жүжигчин мэргэжлээр төгссөн тэрээр өдгөө театр, аль нэг продакшнд харьяалагддаггүй чөлөөт уран бүтээлч. Үе үехэн дуулиантайхан кинонд тоглож, хэсэгтээ үзэгчдийг шууруулаад авдаг адтай нэгэн. Харин үзэгчдээс “like” даруулсан дүрүүдийнхээ тухай “жүжигчин хүн дүр бүтээх гэж өөрөөсөө огт өөр хүнийг бий болгодог. Сайн дүр бүтээхийн тулд шүү дээ. Жүжигчин хүн насан туршдаа нэг сайн дүр бүтээх юмсан гэж бодож байгаад бурхны оронд очсон тохиолдол маш их.Тийм дүрийг бүтээхийн тулд хүнээс маш их хөдөлмөр, бүр ихийг шаардана. Тэгээд тэр нь дандаа сэтгэлийн үзүүртэй холбоотой.
Эхлээд сэтгэл дотроо ургуулна, тэгээд сэтгэлээрээ дамжуулаад бодитоор гаргана, тэгж байж тэр хүнээ хөгжүүлнэ. Анхням гэдэг хүн өөрийгөө бүрэн бүтэн мэддэг байхаас гадна дахиад нэг хүнийг өөрөөрөө дамжуулан бүтээнэ гэдэг маш хэцүү. Тийм өнгөцхөн, амархан зүйл огт биш. Би өөрийгөө тодорхойлох гэж их хичээсэн. Би ер нь ямар хүн бэ гэж боддог, заримдаа бүр өөрийгөө ч танихаа байдаг. Тэгэхлээр амьдралын цаг, минут, секунд бүрт өөрөө өөрийгөө олборлож байгаа нь, ухах тусам дороосоо гарч ирээд байдаг эрдэнэсийн уурхай шиг, тэр уурхайг ухаад байхаар янз бүрийн өнгөтэй, гэрэлтэй, гэрэлгүй чулуунууд гарч ирдэг шиг би тийм хүн санагддаг. Одоо ч гэсэн би өөрийгөө бүрэн хайж олоогүй байгаа. Энэ нь миний мэргэжилтэй холбоотой” гэж ярьсан байдаг юм.
Түүний хувьд олны танил байх нь зовлонтойгоосоо илүү жаргалтай олон гэнэ. Гэхдээ тухайн уран бүтээлчийг хараад олон түмэн таниад үзэн ядаж байна уу, эсвэл тэр хүмүүст сайхан мэдрэмж төрж байна уу гэдэг хамгаас чухал. Бүгдээрээ үзэн ядаад байвал олны танил байгаад яах юм гэж бодож явдаг аж. Тэрээр анх СУИС-д орохоор МУГЖ Чаминчулуун дээр очиж л дээ. Тэгэхэд Чамиа гавьяат “жүжигчин хүн байх, ялангуяа эмэгтэй хүн жүжигчин болно гэдэг ямар хэцүү гээч. Чи өөртөө итгэлтэй байна уу” гэж асуусан аж. Тэгэхэд Анхням “Энэ бол миний хүсч байгаа амьдрал” гэж зүтгэссээр СУИС-ийн өндөр босгыг давж байжээ. Харин өдгөө хааяа хааяа багшийнх нь өнөөх үг орж ирэх ч он цаг явахын хэрээр хатуужин “жүжигчин хүн авьяастай байж болно, гоё сайхан харагддаг байж болно, хэн ч байж болно. Гэхдээ энэ бүхний ард машинаар юм бол хүнд даацын машин шиг сэтгэлийн тэнхээтэй байх хэрэгтэй”-г хатуухан ойлгосон гэдэг юм билээ.
А.ДӨЛ
PHOTONEWS.MN
