Нэг, хоёрдугаар ангийн сурагч хүү дэвтрээ алдаатай хаягласныг хараад өхөөрдөж, эгдүүцэх хүмүүс олон. Гэвч тэр хүүгээс долоон дор "Монгол хэл” цахим хуудаснаа хөврөх юм. Их, дээд сургууль төгссөн, бакалавр, магистр цолтой, магадгүй доктор ч байж мэдэх хүмүүс өнөөдөр цахим хуудаснаа "Монгол хэл”-ийг нугасалж байна.

"Үндсэрхэг үзэл” эх хэлээ яг байгаагаар нь, яруу сайхнаар авч үлдэхээс л эхэлдэг болов уу гэж боддог. Гэтэл өөрөө хэчнээн сайхан Монгол нэртэй атлаа эх хэлээ үгүй хийж, устгаж, түүгээрээ бахархаж суугаа залуусыг, сэхээтнүүдийг хараад эмзэглэх юм.

Твиттер хуудсанд 180 тэмдэгтэд багтааж, үзэл бодлоо илэрхийлэх ёстой гэдэг журамтай. Тэгвэл журмыг нь дагаж байна гээд Монгол хэлийг юу ч биш болго гэсэн үг биш л баймаар.

Ядаж л "хавар нь, намар нь, өвөл нь, зун нь” гэх энгийн Монгол үгсээ байгаагаар л хэрэглээд явчихмаар. Гэтэл хэзээ хаана үүссэн нь мэдэгдэхгүй "хавран, намран, өвлөн, зунан” гэдэг үгсээр үзэл бодлоо илэрхийлж, өөрсдийгөө доромжилж, эх хэлээ "устгаж” байна. Ийм байхад эмзэглэхгүй гээд яах вэ. Орчин цаг. Бүх зүйлс даяаршлагдаж байгаа нь үнэн. Гэхдээ л даяаршил, цахим хуудас, хувь хүний орон зай гэдэг явцуу тайлбараар эх хэлээ "элдэвлэхээ” болиоч, гуйя, эрхэм твиттерчид, эрхэм цахим хуудсан дахь хувийн орон зайтангуудаа. Үнэхээр хувийн орон зайгаа дархлаажуулж, хамгаалах гээд байгаа бол тэндээ миний Монгол хэлийг 35 үсэгтэй "нь" бүтнээр багтааж хайрла.

Шархүү