УИХ-ын гишүүн У.Анандбазарын хүчирхийллийн хохирогч эмэгтэйн ярилцлагыг хүргэж байна. 

Тэрбээр өдгөө хилийн чанадад амьдардаг бөгөөд “олон жилийн өмнөх үйл явдал тул одоо айх шаардлагагүй” гэж үзэж, мэдээлэл өгсөн юм. 

Та Ц.Анандбазар гэх хүний хүчирхийлэлд өртсөн гэж байна. Уг үйл явдлын талаар тодорхой мэдээлэл өгнө үү?

Зүгээр ч нэг хүчирхийлэл биш. Энэ бол хүчингийн гэмт хэрэг юм шүү. Энэ хэрэг одоогоос 23 жилийн өмнө буюу 1998 онд болсон юм. Тухайн үед би дөнгөж хорь гаруйхан настай, хөдөөнөөс хотод орж ирсэн жаахан охин байсан. Оюутан болохоор, хичээлийнхээ хажуугаар ажил хийхээр ажил хайж яваад, нэг айлд хүүхэд асрагчаар ажилд орсон. Тэр айл бол одоо та нарын асуудал болгон яриад байгаа, УИХ-ын гишүүн Ц.Анандбазарынх байсан. Тэдний том хүү, сүүлд хүний гарт амиа алдсан хүү тэр үед хоёр настай байсан юм. Би тэр хүүг асардаг байсан. Ц.Анандбазарынх Багатэнгэрт байсан. Багатэнгэрт одоогийнх шиг олон айл, барилга, байшин байгаагүй. Ойрхон нэг малчин хөгшнийх л байсан юм. Унаа машин элбэг байгаагүй болохоор их л хол явж, тэр айлдаа очиж, ажлаа хийдэг байсан санагдаж байна, одоо. 

Ц.Анандбазар тухайн үед “Хард рок” нэртэй бар ажиллуулдаг, эхнэр Бямбажав нь  Анагаахын сургуульд сурдаг байсан. Эхнэрийг нь Мишка гэж дууддаг байсан. Ажлаасаа шалтгаалаад Ц.Анандбазар өдөр бүр оройтож, шөнө дунд л гэртээ ирдэг байсан юм. Гэр орондоо дотуур хувцасаа өмсөхгүй, халат нөмрөөд хамаг юмаа унжуулаад явж байдаг нь хамгийн хэцүү. Би дандаа нүүрээ буруулж явдаг байсан  Жаахан хүүхэд байсан болохоор ичнэ шүү дээ.  Би тэр айлд ажлын өдрүүдэд байрлаж, ажилладаг байсан бөгөөд миний амьдардаг өрөө тэдний гал тогооны өрөөнийх нь хажуугийн жижигхэн өрөө байсан юм. 

Нэг шөнө унтаж байтал миний өрөөний хаалга тогшсон. Би нойрмог хаалга тайлж өгөөд, эргэтэл Ц.Анандбазар намайг шууд л дараад авсан. Яах ийхийн зуургүй ам дарж байгаад хүчиндсэн. Би нойрмог байсан болохоор хаалгаа тайлж өгөхдөө ч, эргэж ор руугаа явахдаа ч ямар ч анхааралгүй байсан нь л миний сул тал  болсон. 

Гэр орон маань хөдөө байсан болохоор би яах учраа олохгүй, шөнөжин уйлаад хоносон. “Өглөө эхнэрт нь хэлнэ” гэж бодсон ч чадаагүй. Хэлэх ч завдалгүй Ц.Анандбазар өглөө эрт эхнэрээ аваад, машиндаа суугаад явцгаачихсан. Би айлын хоёрхон настай хүүхдийг ганцааранг нь үлдээж чадаагүй. Тэгээд л юу ч болоогүй юм шиг би хохироод үлдсэн. 

Та цагдаад, ар гэрийнхэндээ хэлээгүй юу? 

Цагдаад хэлэхээсээ айж, ичсэн. Бас Ц.Анандбазараас ч айсан. Тухайн үед өвөөдөө хэлж, өвөө маань Ц.Анандбазар руу утсаар нэг удаа ярьсан. “Хөгшин минь юугаа дэмийрээд байгаа юм. Цагдаад хандаад та нар юу олж долоох юм” гэдэг л яриа өрнөсөн. Би ч ажлаа орхисон доо. 

Уг үйл явдлаас хойш та Ц.Анандбазартай ямар нэг байдлаар таарсан уу? Хэлсэн үү? 

Сүүлд нэг айлын хурим дээр таарсан. Ц.Анандбазар намайг хараад л сонин болсон. Харин би тэр хүнийг хараад шууд л бие маань салгалж, айдас төрсөн. Одоо Ц.Анандбазарт  хүчирхийлүүлсэн олон охид гарч ирж, танайх нэвтрүүлэг гаргалаа. Энэ үед би ч гэсэн хохирсон учраас хэлж, ярьсан нь дээр гэж бодоод холбогдож байгаа юм. Танай нэвтрүүлгийг үзээд, тэр охидыг ярьж байгааг сонсохоор яг л миний хохирсон тэр үе одоогийнх юм шиг санагдаж, айж, тавгүйтдэг юм байна. Ер нь ийм зүйл үзсэн эмэгтэй хүний сэтгэлзүй хэзээ ч урьдын хэвэндээ ордоггүй, насан туршдаа айдас, хар бараан зүйл тээж явдгийг өөрийн биеэр мэдэрч байна. Сүүлд Ц.Анандбазарыг УИХ-ын гишүүн болсных нь дараа би олон мессэж бичиж, өөрийнхөө хэн гэдгийг хэлсэн. Болсон бүх үйл явдлыг бичсэн. Гэхдээ надад хариу ирээгүй л дээ. 

Хамгийн гол нь энэ бүхнийг мэдэх ганц хүн бол Ц.Анандбазар өөрөө. Наанаа “үгүй” гэж хэлсэн ч үнэнгээ, тухайн үед намайг яаснаа дотроо бодоод л сууж байгаа.  

ЭХ СУРВАЛЖ: Tsahiur.mn