Төрсөн гэрийнхээ хойморт тухлан суугаад амсхийхсан
Тугал хургаа хариулж хөдөө талдаа гүйхсэн
Хоёр нүдээ ширгэтэл хүлээх ижийдээ очиж үнсүүлэхсэн
Хольцгүй лавшааг нь амтархан идэж их ядаргаагаа тайлахсан

Голын усанд шумбаж саахалтын хүүхдүүдтэй тоглоод
Гоёхон цэцэгс дундуур хөл нүцгэлж гүйгээд
Оросын маамуу дуулж бороо орохыг хүлээгээд
Орсон бороон дараа солонгын өнгөнд баярлаад

Зүүрмэглээд сэрэхэд ижий минь дэргэд байдаг
Зөв буруугийн алинд ч инээмсэглэл дүүрэн явдаг
Зүг чиггүй бодлын мананд төөрөх ч завгүй
Зүүдэл ихтэй орчлонгоос тэр л үе минь сайхаан

Амьдрал бодож шаналахгүй
Аз жаргал хайж зовохгүй
Аав ээж хоол гуравтайгаа байхад л
Алзахгүй мэт санагдах хүүхэд нас минь л сайхан

Энгэрээсээ сүүгээ асгаруулаад өгөөч ээжээ 
Эргээд охин нь хүүхэд насандаа очмоор байна
Алганы амт үзүүлээд хөтлөөд аваад яваач
Аавынхаа гэрт л охин нь насаараа баймаар байна

Б.Бядаа
20151012